Opis
Termin siewu rzepaku jarego
Przypada na ostatnią dekadę marca i pierwszą (względnie drugą) dekadę kwietnia. Ryzyko niesie ze sobą zarówno zbyt wczesny jak i spóźniony siew. W przypadku pierwszym niskie temperatury opóźniają wschody i niosą ze sobą ryzyko wystąpienia zgorzeli. W przypadku drugim rzepak jary nie wykorzystuje zapasów wody i wchodzi w kolejne stadia rozwojowe ze znacznym ryzykiem efektów suszy.
Ilość oraz sposób wysiewu
Optymalna obsada wynosi 100-120 roślin na 1m2 , to jest 4 do 5 kg/ha. Zwiększenie obsady roślin ma niekorzystny wpływ na rozwój roślin, osłabia tkanki łodyg zwiększając ryzyko wylegania, a ponadto zwiększa ryzyko wystąpienia chorób. Rzepak jary z reguły wysiewa się w rozstawie identycznej jak zboża tj. 12-15cm, co wiąże się ze stosowaniem herbicydów. Siew w szerszej rozstawie (24-30 cm) umożliwia pielęgnację mechaniczną
plantacji.
Zasadniczym elementem przy dokonywaniu wyboru pola jest uwzględnienie wymagań wodnych tej rośliny. Gleby żyzne, zasobne w składniki pokarmowe oraz w dobrej kulturze (niezachwaszczone) są najbardziej odpowiednimi. W przypadku gleb lżejszych, które stwarzają największe ryzyko uprawy, najodpowiedniejszym będzie wybór takich stanowisk, które zapewnią odpowiedni zapas wody nawet przy niedoborach opadów. Znaczne ryzyko zaskorupienia i osłabienia roślin występuje w przypadku wysiewu rzepaku na glebach zwięzłych i zlewnych.
Przygotowanie stanowiska
Orka oraz uprawa przedsiewna ma na celu przede wszystkim zachowanie jak największej ilości wody z okresu jesienno-zimowego. Zadaniem uprawek przedsiewnych jest stworzenie odpowiednich warunków do siewu nasion na głębokość 1-2 cm w glebie spulchnionej,
ale nie przesuszonej. Zbyt głębokie umieszczenie nasion może uniemożliwić przebicie się kiełkujących roślin do powierzchni bądź osłabić i narazić na choroby: zgorzele.
Nawożenie azotem – najbardziej plonotwórczy składnik stosowany jest w dawce do 80 kg N/ha jednorazowo przed siewem. Dawki dzielone na przedsiewne i pogłówne stosowane są przy 100 do 130 kg N/ha. Dawka przedsiewna stanowi do 1/3 całej dawki.
Nawożenie fosforem i potasem – w zależności od rodzaju przedplonu i zasobności gleb, zalecane dawki fosforu wynoszą od 40 do 75 kg P2O5/ha , natomiast potasu od 110 do 150 kg K2O/ha. Nawozy te najlepiej wysiać jesienią, jedynie w przypadku gleb lżejszych nawozy potasowe można wysiać również wczesną wiosną mieszając z glebą na głębokość 10-15 cm.
Magnez – nawożenie powinno zapewnić 20-40 kg MgO/ha;
Siarka – dawka powinna wynosić 15-20% całkowitej dawki azotu, najlepiej zastosować siarczan amonu w dawce 80-100 kg/ha (19-24 kg S/ha).
Pojawiające się specyficzne objawy niedoborów mikroelementów, jak również makroskładników, mogą być eliminowane przez dolistne nawożenie i dokarmianie plantacji rzepaku jarego odpowiednimi nawozami. Terminy dolistnego dokarmiania i nawożenia
rzepaku: faza 6-8 liścia właściwego, faza zwartego zielonego pąka; faza zielonej łuszczyny.
Regulacja zachwaszczenia
Herbicydy należy stosować:
• bezpośrednio po siewie (najliczniejsza grupa środków)
• w fazie 2-6 liści rzepaku
Efektywność stosowania środków doglebowych i bezpośrednio po siewie uzależniona jest od wilgotności gleby i precyzji wykonanego zabiegu. Dobierając środki chemiczne do ochrony plantacji przed chwastami należy uwzględnić również skład gatunkowy występujących chwastów.
Współpracujemy głównie z Hodowlą Roślin Strzelce grupa IHAR. Jest to czołowy producent nasion w Polsce o długiej tradycji. Dostawca ten cieszy się ogromnym zaufaniem naszych klientów. Wspólnie dostarczamy materiał siewny głównych roślin rolniczych. Polecamy sprawdzone ich odmiany. Zarówno rzepak jary Marcus, jak i rzepak jary Goliat są produktami polskimi.
